Αρτεμισία – Κάπου ανάμεσα
Ανάμεσα στα βουβά κουτσομπολιά αγαπημένων προσώπων
δονούνται εκλάμψεις της μορφής σου.
Ανάμεσα στο σκοτάδι ηλιόλουστης μέρας αστραπές
καίνε ακαριαία τις κενές ρίζες του κυκλοφορικού συστήματος.
Ανάμεσα στα κύματα που υψώνονται σαν σύννεφα
πνίγονται οι λυγμοί του θύμου αδένα.
Ανάμεσα στις μεθυσμένες νότες βαθυστόχαστων μελωδιών
σιγοσβήνουν λιωμένες σαπουνόφουσκες.
Ανάμεσα στις πολύχρωμες πόρτες αστικών αρτηριών
κυλάνε χάρτινες λασπωμένες γόνδολες.
Ανάμεσα στους πόρους των δακρυσμένων ματοτσίνορων
εγκλωβίζονται αφυδατωμένες εικόνες του παρελθόντος.
Ανάμεσα σε πέτρινα υπερσύγχρονα δάση
εξαφανίζονται τα ίχνη τιμαλφών μονοπατιών.
Κάπου ανάμεσα στις πολύχρωμες πινελιές οφθαλμών
μουτζουρώνονται χιονονιφάδες διαστημικών σταθμών.