Χάρης Βλαβιανός – Η ηθική τάξη του έναστρου ουρανού στο βλέμμα της

Artwork: Αλεξάνδρα Μάντζαρη

Στέκει μόνος στην άκρη του δρόμου και παρατηρεί:

ο ήλιος λιώνει το χιόνι στο ασημένιο καπό ενός Renault·
μια γάτα χουζουρεύει στην εξώπορτα του σπιτιού αρ. 45·
μια νεαρή γυναίκα προσπαθεί ν’ ανεβάσει
το καρότσι με τα ψώνια στο πεζοδρόμιο·
πίσω της ένας γέρος κραδαίνει ένα πλακάτ που γράφει:
«φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνήσκομεν».

Δεν θα μπορούσε να έχει δει τη σκηνή αυτή
αν στις 17 Δεκεμβρίου ο καιρός δεν είχε ξαφνικά
επιδεινωθεί·
αν το αεροπλάνο από τη Ρώμη δεν είχε προσγειωθεί με
καθυστέρηση·
αν είχε αναχωρήσει μισή ώρα νωρίτερα από το σπίτι του
όπως είχε αρχικά σχεδιάσει.

Και ίσως τη στιγμή εκείνη
η γάτα, η γυναίκα, ο γέρος
να μη βρίσκονταν στο συγκεκριμένο σημείο

και ο ίδιος
να στεκόταν κάπου αλλού—
απέναντί της

μετρώντας τις τελευταίες νιφάδες
να σκεπάζουν αργά-αργά τα μαλλιά της.

Ήρθε η ώρα να επιστρέψει.

Από την συλλογή «Διακοπές στην πραγματικότητα», Εκδόσεις Πατάκη, 2009
Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Οροπέδιο, Τόμος 1 – Τεύχος 4 – Χειμώνας 2007-2008